ఆకాశరాజలక తీరినట్లుంది...
మబ్బుల పల్లకెక్కి వచ్చేసాడు..
చిలిపి తుంపర్ల తలపులు చల్లుతూ..
పాపం పుడమి కన్య
అన్నీ మర్చిపోయినట్లుంది
వాన సరసాలు మొదలయ్యాయి
నీ అలకెప్పుడు తీరుతుంది సఖా
ఇన్ని జల్లులు పడుతున్నా
నా ఎద ఎంతకూ చల్లబడకుంది
నీకు తెలుసా ..కోపాల కొమ్మెక్కిన నేను
అలక తగ్గిన అలవోకనై
నీకై వేచున్నా ..నాట్యమాడని మయూరాన్నై
కలకలమై కలవరమై నీకోసం వేచి వేగి వేసటపడిన
నాకై ఇంద్రధనుసుపై రావూ...నా మదినెరిగిపోవూ...
మర్చిపోయాను ...మరేఁ నువ్వచ్చేప్పుడు...
గతంలోని మన కలల వన్నెలు తీసుకురారాదూ
నా కలతలకు మరుపులద్ది...నా నవ్వులకు రంగులద్ది.
నాలో తొలిజ్ఞాపకమై మరీమరీ నిలిచిపోరాదూ....
కోపాల కొమ్మెక్కిన నేను
ReplyDeleteఅలక తగ్గిన అలవోకనై
నీకై వేచున్నా..చాలా నచ్చింది
మీ కవితల్లానే మీ స్పందనలు కూడా నా అభిరుచికి చాలా దగ్గరగా ఉన్నాయి పద్మాజీ...ధన్యవాదాలు..
Delete