ఏయ్ నేస్తం ఎలా ఉన్నావు?
నే గుర్తున్నానా అని గుండెలో గుచ్చుతూ
ఎప్పుడో తలవని తలంపుగా
నిర్దాక్షిణ్యంగా అడుగుతుంటావు
ఇలాంటి నిందలు పడలేకే
నిశ్సబ్దంగా నిశ్శబ్దమయింది
నా లేత మనసు.... అని నీకు తెలుసా?
నిన్ను మరువలేని క్షణాలను
మరిచిపోవాలని ఎన్ని మధురాలను
మరువనీక మరిచిపోయానో తెలుసా?
నీ తలపుల కణాలు నీ కబుర్ల క్షణాలు
నీ చేరువ క్షణాలు దూరపు మరణాలు
ఇలా నన్ను గుచ్చుతున్నవి..ఎన్నో ఎన్నెన్నో
అన్నీ దాటుకుని నువ్ లేకున్నా ....తలపుల్లోనైనా
నీ సాన్నిధ్యాన్ని అనుభూతించగల పరిణతి కోసం
ఎన్నో వేల మైళ్ళు పరుగెత్తి పరుగెత్తి డస్సిపోయాను....
మళ్ళి నీ దరికే నే వచ్చా....
అయినా ఎంతదూరం పరుగెత్తినా
నా స్నేహానివి నీవేగా....నా చెలిమి సుమానివి నీవేగా...
అందుకే నువ్ చేరువైనా దూరమైనా
నాకున్న ఏకైక నేస్తంగా నిన్నే మలుచుకుంటా
అందుకే మళ్ళి మళ్ళీ నిన్నే తలుచుకుంటా
ప్రతి ఉదయం నిన్నే పిలుచుకుంటా....
No comments:
Post a Comment